gözlerimden öper misin beni

sen istanbul gibisin gözlerin bir martı gibi süzülüyor denizlerime. sen kurtuba gibisin gemileri yakıp gelmiştim kalbinin eşiğine. saraybosnasın sen hüzünlerden sonra mostar gibi doğarsın içime. kerbelasın sen susuzluğumda gelir su verirsin dudaklarının çeşmesinden. sen kudüs gibisin tanklara fırlattığım taştır sana verdiğim güller, özgürlüğümsün sen. ah sensiz her şehir sodom ve gomoredir bana, küllerine gömülürüm hasretinden.
sen musab gibisin öldükçe çoğaltıyorsun yaşamalarımı. sen hamza gibisin kalbini bayrak yapıp savaşıyorum yetim çocuklara haramilik edenlerle. bilal gibisin sen, sesini duyduğumda çıkıp en yüksek yere, sesleniyorum seni seviyorum diye. sen ali gibisin yatağında açıyorum kollarımı ısıtıyorum üşüyen ne kadar yıldız varsa. ah sensiz bu dünya, ebu cehilin evinde yaşamak gibidir bana.
sen tarık gibisin, yakarım tüm pişmanlıklarımı senle çıktığım her yolda. sen malcolm gibisin, siyah bir gecede en parlak güneşlerle aydınlatırsın gönlümü, umut olur adın. sen aliya gibisin, düştüğüm yerden senin kalbine yaslanıp kalkarım ayağa. ah sensiz bu hayatta yaşar gibi yapıp yaşamadan ölürüm her gün ben, mezarımdan senin hasretinle diriltilinceye kadar.
sen gittiğinde düştüm denizlere yunusun balığında sakladım.
sen dediğimde atıldım kuyulara yusufun sabrında yıkandım.
seni andıkça her saçının telinde çarmıha çakıldım isanın gözyaşında kurulandım.
seni özledikçe taifte taşlandım vahşinin mızrağında kana boyandım.
seni bildikçe sürüldüm vahalardan mecnun'un çöllerinde yaşadım.
yinede terketmedim seni.
zehri bal deyip içtim, gözlerimden öper misin beni.