sana söyleyeceğim birşey var sevgilim

sana söyleyeceğim birşey var sevgilim,
ne zaman söylemek için açsam kalbimin sözlüğünü,
yerinde bulamıyorum derdimi anlatacak hiçbir kelimeyi,
uzak bir istasyondan alıp başını giden bir tren gibiyim,
gidip gidip geriye varan bir kartal gibiyim kanatlarını açamayan,
kabuğundan çıkışı gibi bir tırtılın, soyunuyorum kendi derimi,
yaralarımdan haber getirdim sana, öpermisin acıdıkca bağrımı,
bir kelebeğin tekme attığını duydunmu, öyle dedi gözlerin bana,
gidiyordun, gidiyordun ve hiç yoktun yanımda bütün kanamalarımda.


sana söyleyeceğim birşey var sevgilim,
söylemek için papatyalara yumruk attım, seviyor demesinler diye,
benki dudaklarından başka kimseden duymak istemem,
kucağından başka hiçbir mezara gömdürmem kendimi,
tırnaklarımla kazarım gözyaşlarını yinede döktürmem,
zaten bir şarkıydın sen, rüzgar söyledikçe tükenen,
esme bu taraflara seni her görmem ölümüme sebep,
yağma yağmurlarla ıslandıkça yanıyorum, arkandan hiç ağlayamadığıma.


sana söyleyeceğim birşey var sevgilim,
bahar gelince açan çiçekler gibi, uçan kuşlar gibi söylemek istediğim,
hani bir bulutun üstümüzden geçerkenki nazlı dansı,
annemin önce dövüp sonra öptüğü yanaklarımın kızarıklığı,
doyunca hamd eden korkunca allah diyen dilimin şaşkınlığı,
sana her sarıldığımda toprağın ayağımın altından kayması,
böyle birşeysin işte sen, hayatımın en olmadık tadı.


seni öptüğümde gözlerini kapatma sevgilim,
senin gözlerin olmadan nasıl yaşarım,
nasıl görürüm kendimi, nasıl hava alır yaşarım bu ömrü,
seni seviyormuşum kalbim söyledi de öyle bildim,
seni sevmeyi ekmek gibi su gibi vatan gibi aziz bildim.