at nalından eşek şakasına bir aşk serenatı

namlusu kırık bir süvari tüfeği gibiyim sevgilim bu hayatta,
hücuma kalkmış ve atının nalı vuruyor ayaklarına,
ölü bir ozanın kelimeleriyle irad ediyorum mağlubiyet konuşmamı:
'ey insanlar,
geldim sevdim yenildim,
ne iyi ettim,
yine gelsem yine severim yine yenilirim,
isterseniz tükürün yüzüme,
yarabbi şükür derim.'

bu dünya bir çocuk bahçesi gibi çarpışan otomobilimsin her öptüğümde sen yarim,
çiçekli bir elbise giysen baharını kim kaçırıyor sorusu cevaplanıyor alemin,
solo bir konser vermek için mikrofona uzanmış yüz kişiyle birlikte söylüyorum:
'metro geçmeyen tepelere ev kurmasınlar,
thy seferi olmayan memlekete kız vermesinler
çok seven annesinin bir tanesini hor görmesinler.'
elbet sevince her türkünün bir notası bulunur mutluluk müzik defterinde,
'donuyorum refakatsiz misafirhanemde' demektir zaten,
do re mi de.

sensizlik doğum günü pastasına sönmeyen mum şakası yapmak gibi,
bildiğim en büyük eşek şakası be sevgilim,
bak gelmezsen şiir yazıp sonra evlilik programı sunarım uğur aslan gibi,
evliliğe karşı değilim yanlış anlaşılmasın,
evlenin diyor zaten büyük filozof,
-ya mutlu olursunuz ya da filozof-
gel sevgilim,
sen yokken kırıp dökesim geliyor ali kaptan gibi her şeyi.

namlusu kırık bir süvari tüfeği gibiyim sevgilim bu hayatta,
hücuma kalkmış ve atının nalı vuruyor ayaklarına,
ölü bir ozanın kelimeleriyle irad ediyorum mağlubiyet konuşmamı:
'seviyorum elhamdülillah.'

-adem özbay-